کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی ها در برابر آلودگی های بسیار شدید ناشی از کشتی محافظت میکند. کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی ها از سال ۱۹۷۳ لازم الاجرا شد و در سال ۱۹۷۸ مورد بازنگری قرار گرفت. MARPOL به این مورد اشاره دارد که حمل و نقل با کشتی کمترین آسیب را به دریا وارد میکند و محیط زیست دریا را از آلودگی ناشی از کشتیها حفظ میکند.
پیوست کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریا
این کنوانسیون شامل مقرراتی با هدف جلوگیری و به حداقل رساندن آلودگی کشتیها، هم آلودگی تصادفی و هم آلودگی ناشی از عملیات معمول است و در حال حاضر شامل ۶ ضمیمه دارد. مناطق ویژه با کنترلهای دقیق بر روی تخلیههای عملیاتی در اکثر پیوستها گنجانده شده است.
ضمیمه ۱: مقررات برای جلوگیری از آلودگی نفتی (از ۲ اکتبر ۱۹۸۳ لازم الاجرا شد)
جلوگیری از آلودگی نفتی ناشی از اقدامات عملیاتی و همچنین تخلیههای تصادفی را پوشش میدهد. اصلاحات ضمیمه ۱ در سال ۱۹۹۲، داشتن دو بدنه برای نفتکشهای جدید و موجود، برنامهای را برای تناسب با دو بدنه اجباری کرد که متعاقباً در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ بازنگری شد.
ضمیمه ۲: مقررات برای کنترل آلودگی توسط مواد مایع مضر به صورت کلی (از ۲ اکتبر ۱۹۸۳ لازم الاجرا شد)
جزئیات مواد تخلیهای و اقدامات برای کنترل آلودگی توسط مواد مایع سمی که به صورت کامل حمل میشوند. حدود ۲۵۰ ماده مورد ارزیابی قرار گرفت و در فهرست الحاقی به کنوانسیون گنجانده شد. تخلیه بقایای آنها تا زمانی که غلظتها و شرایط معینی (که با دسته بندی مواد متفاوت است) رعایت شود، فقط به مراکز پذیرش مجاز است.
توجه: در هر صورت، تخلیه پسماندهای حاوی مواد مضر در ۱۲ مایلی نزدیکترین زمین مجاز نیست.
ضمیمه ۳: جلوگیری از آلودگی توسط مواد مضر حمل شده توسط دریا به صورت بسته بندی (از اول ژوئیه ۱۹۹۲ لازم الاجرا شد)
این پیوست شامل الزامات عمومی برای صدور استانداردهای دقیق در بستهبندی، علامتگذاری، برچسب زدن، اسناد، انبار، محدودیتهای کمیت، استثنائات و اطلاعیههای لازم برای هر کالا است. از نظر این پیوست، «مواد مضر» موادی هستند که در کد بینالمللی کالاهای خطرناک دریایی (IMDG Code) به عنوان آلایندههای دریایی شناسایی شدهاند یا معیارهای ضمیمه ۳ را دارند.
ضمیمه ۴: جلوگیری از آلودگی دریا توسط فاضلاب کشتی ها (از ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۳ لازم الاجرا شد)
شامل الزامات برای کنترل آلودگی دریا توسط فاضلاب. تخلیه فاضلاب به دریا ممنوع است، مگر زمانی که کشتی دارای تصفیهخانه فاضلاب تایید شده باشد یا زمانی که کشتی در حال تخلیه فاضلاب ضد عفونی شده با استفاده از یک سیستم تایید شده در فاصله بیش از سه مایل دریایی از نزدیکترین خشکی است. فاضلابی که ضدعفونی نشده باشد باید در فاصله بیش از ۱۲ مایل دریایی در نزدیکترین زمین تخلیه شود.
ضمیمه ۵: جلوگیری از آلودگی توسط زباله از کشتی ها (از ۳۱ دسامبر ۱۹۸۸ لازم الاجرا شد)
این پیوست به انواع مختلف زباله میپردازد و فاصله از زمین و نحوه دفع آنها را مشخص میکند. مهمترین ویژگی پیوست ممنوعیت کامل دفع انواع پلاستیک در دریا است.
ضمیمه ۶: جلوگیری از آلودگی هوا از کشتی ها (از ۱۹ مه ۲۰۰۵ لازم الاجرا شد)
محدودیتهایی را برای انتشار اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن از اگزوز کشتیها تعیین و انتشار عمدی مواد تخریب کننده لایه ازن را ممنوع میکند. مناطق کنترل انتشار تعیین شده استانداردهای سختگیرانهتری را برای SOx، NOx و ذرات معلق تعیین میکنند. فصلی که در سال ۲۰۱۱ تصویب شد، اقدامات فنی و عملیاتی اجباری بهرهوری انرژی را با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانهای از کشتیها پوشش میدهد.
به طور خلاصه میتوان پیوستهای این کنوانسیون را به صورت زیر بیان کرد:
- پیوست ۱: مقررات برای جلوگیری از آلودگی نفتی
- پیوست ۲: مقررات برای کنترل آلودگی توسط مواد مایع مضر به صورت کلی
- پیوست ۳: جلوگیری از آلودگی توسط مواد مضر حمل شده توسط دریا به شکل بسته بندی
- پیوست ۴: جلوگیری از آلودگی توسط فاضلاب کشتی ها
- ضمیمه ۵: جلوگیری از آلودگی توسط زبالههای کشتی ها
- پیوست ۶: جلوگیری از آلودگی هوا از کشتی ها
اصلاحات به صورت دورهای از طریق کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی (MEPC) IMO انجام میشود. متن آخرین نسخه ضمیمههای MARPOL و اصلاحیههای آنها در وبسایت سازمان ایمنی دریایی استرالیا (AMSA) موجود است.
مناطق دریایی و بهویژه حساس دریایی اولین بار توسط کمیته حفاظت محیط زیست دریایی و سازمان بینالمللی دریانوردی در سال ۱۹۷۸ مطرح شد. بر اساس صحبتها مباحث مطرح شده در این انجمن به دلایل متعددی مانند آسیب به محیط زیست، اقتصادی، اجتماعی، اکولوژیک و علمی قوانینی برای مناطق ویژه به خصوص مناطق حساس دریایی تصویب شد. این قوانین برای فعالیتهایی که بر بستر دریا و آب هستند، اجرا میشود.
خلیج فارس و دریای عمان نیز دارای مناطق ویژه زیستی هستند. به دلیل تردد سالانه ۴۰ هزار کشتی بزرگ و فعالیتهای استخراج منابع نفتی و توافقاتی درباره جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها مرتبط به خلیج فارس و دریای عمان نیز در این کنسوانسیون نیز صحبت شد. این قوانین برای حفاظت از محیط زیست مناطق خلیج فارس و دریای عمان تدوین شده است.
خدمات وانیکس برای حمل و نقل دریایی
شرکت بازرگانی وانیکس با بیش از ۱۱ سال تجربه در زمینه تجارت بینالمللی برای شرکتهایی که قصد واردات از طریق دریا را دارند خدمات ارائه میکند. حمل کالا تا درب انبار شما در ایران به صورت هوایی و دریایی، حمل دریایی کلیه کالاها به صورت LCL و FCL از تمامی بنادر چین، امارات و هند به مقاصد ایران و امارات از جمله خدمات ارائه شده از سوی شرکت بازرگانی وانیکس است.
برای استفاده از این خدمات کافی است با مشاوران وانیکس تماس بگیرید و در صورت داشتن هر گونه سوال آنها را با مشاوران در میان بگذارید. شرکت وانیکس تسهیل کننده تمامی مراحل واردات به صورت هوایی و دریایی است.
