سیستم شناسایی خودکار (AIS) نوعی سیستم ردیابی خودکار است که کشتی‌های دیگر را که در مجاورت و نزدیکی هم قرار دارند، نشان می‌دهد. کشتی شما همچنین روی صفحه سایر کشتی‌های مجاور نشان داده می‌شود، مشروط بر اینکه کشتی شما مجهز به AIS باشد. اگر AIS نصب نشده یا روشن نباشد، تبادل اطلاعاتی در کشتی‌ها از طریق AIS وجود ندارد. AIS داخلی باید همیشه روشن باشد، مگر اینکه ناخدای کشتی تشخیص دهد که باید به دلایل امنیتی یا هر چیز دیگری خاموش شود. حالت کار AIS پیوسته و مستقل است. در ادامه بیشتر با این سیستم آشنا خواهیم شد.
چرا AIS ارائه شده است؟
سیستم شناسایی خودکار برای شناسایی کشتی‌ها و علائم ناوبری بر روی کشتی‌ها نصب می‌شود. با این حال، این سیستم فقط یک کمک برای ناوبری است و نباید برای جلوگیری از برخورد استفاده شود. خدمات ترافیک کشتی (VTS) در خشکی از AIS برای شناسایی، مکان یابی و نظارت بر کشتی‌ها استفاده می‌کند. کانال پاناما از AIS برای ارائه اطلاعات در مورد باران در طول کانال و باد استفاده می‌کند.
سیستم AIS چیست؟
AIS یا سیستم شناسایی خودکار یک شبکه ردیابی است که برای جلوگیری از برخورد در دریا و نظارت بر ترافیک دریایی استفاده می‌شود. کشتی‌ها اطلاعات شناسایی، موقعیت و سفر خود را چندین بار در دقیقه با استفاده از فرستنده‌های AIS روی کشتی ارسال می‌کنند. این گزارش‌های AIS را می‌توان توسط کشتی‌ها، ماهواره‌ها و ایستگاه‌های گیرنده AIS (زمینی) که در ساحل نصب شده‌اند، ضبط کرد. IMO (سازمان بین‌المللی دریانوردی) تصمیم گرفت که تمام کشتی‌های مسافربری و کشتی‌های تجاری بیش از ۲۹۹ GT که در سطح بین‌المللی سفر می‌کنند باید یک فرستنده AIS کلاس A را در کشتی حمل کنند. کشتی‌های کوچکتر می توانند یک فرستنده AIS کلاس B حمل کنند. این استاندارد از دسامبر ۲۰۰۴ برای تمامی کشتی‌های تجاری بیش از ۲۰ متر یا با بیش از ۵۰ مسافر و از سال ۲۰۰۸ برای همه کشتی‌ها با بیش از ۵۰۰ BRZ الزامی شد.
سیستم AIS چگونه کار می کند؟
در ابتدا، سیستم شناسایی خودکار AIS به صورت زمینی استفاده می‌شد؛ به این معنی که سیگنال از قایق به زمین ارسال می‌شد و بردی تقریباً ۲۰ مایلی داشت (همچنین با در نظر گرفتن انحنای زمین). هنگامی که کشتی‌ها دورتر از خشکی حرکت کردند، شروع به ارسال سیگنال به ماهواره‌های مدار پایین کرده و اطلاعات را به خشکی منتقل کردند. این بدان معنا بود که کشتی‌ها می‌توانند تا آنجا که دوست دارند حرکت کنند و ما همیشه از اینکه بدانیم دقیقاً کجا هستند و چگونه کار می‌کنند، خیالمان راحت است.سیستم AIS متشکل از یک فرستنده VHF، دو گیرنده VHF TDMA، یک گیرنده VHF DSC و یک پیوند الکترونیکی استاندارد دریایی به نمایشگر و سیستم‌های حسگر کشتی است. اطلاعات موقعیت و زمان معمولاً از طریق یک گیرنده GPS انتگرال یا خارجی گرفته می‌شود. سایر اطلاعات منتشر شده توسط AIS به صورت الکترونیکی از تجهیزات کشتی از طریق اتصالات استاندارد داده‌های دریایی به دست می‌آید.
اگرچه تنها یک کانال لازم است، اما هر ایستگاه بیش از دو کانال رادیویی را ارسال و دریافت می‌کند تا از تداخل و از دست دادن ارتباط کشتی‌ها جلوگیری کند. گزارش موقعیت از یک ایستگاه AIS در یکی از ۲۲۵۰ شکاف زمانی که هر ۶۰ ثانیه ایجاد می‌شود، دریافت می‌گردد. ایستگاه‌های AIS به‌طور مداوم خود را همگام‌سازی می‌کنند تا از همپوشانی انتقال‌های اسلات جلوگیری کنند.نصب آن نیز بسیار آسان است؛ زیرا AIS به طور کلی با سیستم‌های پل کشتی یا نمایشگرهای چند منظوره یکپارچه شده است، اما نصب یک سیستم مستقل به همان سادگی وصل کردن چند کابل و روشن کردن دوشاخه است.
دسته بندی سیستم شناسایی خودکار
۲ نوع سیستم شناسایی خودکار وجود دارد که توسط کشتی‌ها استفاده می‌شود:
کلاس A:
این گروه توسط کشتی‌های تجاری استفاده می‌شود و در صورتی که آنتن مناسب به اندازه کافی بالا باشد، اطلاعات خود را معمولاً هر ۲ تا ۱۲ ثانیه (بسته به سرعت یا در لنگر بودن) با ۱۲ وات انتقال می‌دهند.
کلاس B:
این گروه عمدتاً توسط قایق‌رانان اوقات فراغت استفاده می‌شود و با ۲ وات کمتر کار می‌کند، با دفعات کمتری پخش می‌شود (تقریباً ۳۰ ثانیه) و بردی بین ۵ تا ۶ مایل دارد.
* فقط برد انتقال محدوده دریافت متفاوت خواهد بود.
از سیستم AIS چه استفاده‌های دیگری می شود؟
سیستم شناسایی خودکار کاربردهای دیگری به غیر از جلوگیری از برخورد کشتی‌ها دارد. ناوگان ماهیگیری می‌توانند با کشتی‌های دیگر در مجاورت خود تماس بگیرند تا در مورد تورهای ماهیگیری دنباله دار هشدار دهند و اصلاح مسیر را برای جلوگیری از گرفتاری پیشنهاد دهند.
سیستم AIS را می‌توان در چراغ‌های مکان‌یاب شخصی برای اعضای خدمه کشتی استفاده کرد. اگر قرار بود یکی از خدمه از دریا بیفتد، فرستنده کوچکی که خدمه از آن استفاده می‌کردند فعال می‌شد. اطلاعات AIS روی تجهیزات ناوبری آنها نمایش داده می‌شود. همچنین، هر کسی می تواند کشتی‌ها را از طریق AIS در اینترنت از طریق سایت‌هایی مانند http://www.marinetraffic.com ردیابی کند.
در صتعت تجارت، مدیران کشتی می‌توانند ناوگان کشتی‌های خود را در هنگام دریانوردی ردیابی کنند. در قسمت اوقات فراغت، یکی از اقوام یا دوستان شخصی که در حال قایقرانی است می‌تواند ترتیبی دهد که در یک بندر یا اسکله نزدیک به موقعیت فعلی خود ملاقات کنند یا فقط حرکت آنها را بررسی کند.
مزایا و معایب سیستم شناسایی خودکار
مزایا
- این سیستم کاملاً خودکار و بدون دخالت انسانی است؛
- بر خلاف رادار، تحت تأثیر باران یا دریا قرار نمی‌گیرد؛
- انتشار و رساندن وضعیت به اعضای کشتی به دلیل طول موج بیشتر بهتر از رادار عمل می‌کند؛
- اگر توده‌های زمین خیلی زیاد نباشند، می‌توان اطراف پیچ‌ها و پشت جزایر را دید؛
- امنیت بیشتری در شب دارد.
معایب
- محدوده پوشش سیستم مشابه سایر برنامه‌های دیجیتال VHF است که به ارتفاع آنتن بستگی دارد؛
- با کمک ایستگاه‌های تکرار کننده، می توان برد را افزایش داد؛
- برخی از کشتی‌ها مانند کشتی‌های تفریحی، ماهیگیری و کشتی‌های زیر ۵۰۰ GRT ممکن است مجهز به AIS نباشند؛
- دقت اطلاعات دریافتی فقط به اندازه آن چیزی است که در داده‌های پیام‌های ایستا/سفری یا ایمنی وارد شده است؛
- نصب شده در کشتی‌های دیگر تحت شرایط خاص، می‌تواند با قضاوت حرفه‌ای ناخدا خاموش شود.
واردات و صادرات کالا از طریق دریا با وانیکس
یکی از راه‌های صادرات و واردات از طریق دریا انجام می‌شود. اگر قصد دارید کالای مورد نظر خود را از کشورهایی مانند چین، امارات و غیره با کشتی وارد ایران کنید می‌توانید تمام کارها را به شرکت بازرگانی وانیکس بسپارید. بدون نگرانی از سلامت کالا در سریع‌ترین زمان ممکن کالای خود را در درب انبار تحویل بگیرید.
