اقتصاد اکوادور چگونه است؟ آشنایی با اقتصاد کشور اکوادور

علی احمدی
فوریه 27, 2023

از آنجایی که کشور اکوادور دارای منابع نفتی و زمین‌های کشاورزی غنی بوده و هست، به سرعت مورد توجه استعمارگران قرار گرفت. اکنون که استعمار در جهان رنگ باخته و کشورها از لحاظ سیاسی و اقتصادی مستقل شده‌اند، اکوادور توانسته از این منابع غنی، برای رشد اقتصاد خود استفاده کند.

بیشتر بخوانید: خرید از علی بابا

موقعیت جغرافیایی و ساختار سیاسی اکوادور

جمهوری اکوادور، کشوری در شمال غربی آمریکای جنوبی است. این کشور از شمال با کشور کلمبیا، از جنوب با کشور پرو و از غرب با اقیانوس آرام هم‌مرز است. از سرزمین‌های معروف این کشور می‌توان به جزایر گالاپاگوس اشاره کرد که در اقیانوس آرام واقع است.کشور اکوادور دارای جمعیتی بالغ بر ۱۷ میلیون نفر است و زبان رسمی این کشور اسپانیایی و نام پایتخت آن کیتو است. نظام سیاسی اکوادور، ریاست جمهوری است. این کشور از سال ۱۸۳۰ مستقل شده است و وضعیت سیاسی امروز آن عمیقا در تاریخ پر فراز و نشیب این کشور ریشه دارد. نظام سیاسی جمهوری اکوادور یک دموکراسی نمایندگی است.

حکومت به سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه تقسیم می‌شود. همچنین یک آژانس انتخاباتی مستقل به نام Tribunal Supremo Electoral وجود دارد. در سال ۲۰۰۸، رئیس جمهور رافائل کورئا کنگره را منحل کرد و یک مجمع ویژه قانون اساسی تشکیل داد که قانون اساسی جدید اکوادور را نوشت.قانون اساسی پیشنهادی در سپتامبر ۲۰۰۸ به همه‌پرسی رفت و با اختلاف زیادی به تصویب رسید. رئیس جمهور ریاست قوه مجریه را برعهده دارد و کشور را نمایندگی می‌کند. او برای یک دوره ۴ ساله با رای مردم انتخاب می شود.

بیشتر بخوانید: واردات از چین

محیط اقتصاد اکوادور

اکوادور دارای منابع نفتی قابل توجهی است که ۴۰ درصد از درآمد صادراتی این کشور و یک چهارم درآمدهای بودجه دولت مرکزی را در سال های اخیر به خود اختصاص داده است؛ از همین رو اکوادور به طور قابل ملاحظه ای به منابع نفتی خود وابسته است. در سال ۱۹۹۹/۲۰۰۰، اکوادور با یک بحران اقتصادی شدید مواجه شد و تولید ناخالص داخلی بیش از ۶ درصد کاهش یافت. فقر به طور قابل توجهی افزایش یافت، سیستم بانکی سقوط کرد و اکوادور در اواخر همان سال از پرداخت بدهی خارجی خود امتناع کرد.در مارس ۲۰۰۰، کنگره مجموعه‌ای از اصلاحات ساختاری را تصویب کرد که همچنین پذیرش دلار آمریکا را به‌عنوان پول قانونی پیش‌بینی می‌کرد. دلاری‌سازی، اقتصاد را تثبیت کرد و رشد مثبت در سال‌های پس از آن با کمک قیمت‌های بالای نفت، حواله‌ها و افزایش صادرات غیر سنتی بازگشت.از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ اقتصاد ۵.۵ درصد رشد کرد، بالاترین میانگین پنج ساله در ۲۵ سال گذشته. پس از رشد متوسط در سال ۲۰۰۷، اقتصاد به نرخ رشد ۷.۲ درصدی در سال ۲۰۰۸ رسید که تا حد زیادی به دلیل قیمت های بالای جهانی نفت بود.

رئیس جمهور رافائل کورئا، که در ژانویه ۲۰۰۷ به قدرت رسید، در دسامبر ۲۰۰۸ از پرداخت ۳.۲ میلیارد دلار اوراق قرضه بین المللی که بیش از ۸۰ درصد از بدهی خارجی خصوصی اکوادور را نشان می دهد، خودداری کرد.سیاست‌های اقتصادی تحت دولت کوریا باعث ایجاد عدم اطمینان اقتصادی و کاهش سرمایه‌گذاری خصوصی شده است. اقتصاد اکوادور در سال ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی جهانی و کاهش شدید قیمت‌های جهانی نفت و جریان‌های حواله به ۰.۴ درصد کاهش یافت، اما در سال ۲۰۱۰ به نرخ رشد ۲.۴ درصدی رسید.اقتصاد اکوادور از ۱۸.۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ به ۱۰۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ رشد کرد و در سال ۲۰۱۶ به ۹۸.۶ میلیارد دلار کاهش یافت. برای مدت طولانی، اقتصاد اکوادور تا حد زیادی به صنایع اولیه مانند کشاورزی، نفت، جنگلداری و آبزی‌پروری وابسته بود.

بیشتر بخوانید: حواله یوان به چین

با این حال، تغییرات در روند بازار جهانی و توسعه فناوری منجر به توسعه سایر بخش‌ها مانند نساجی، مواد غذایی فرآوری‌شده، متالورژی و بخش‌های خدماتی شده است. بخش خدمات ۵۶.۱۴ درصد از تولید ناخالص داخلی، صنعت ۳۳.۴۳ درصد و تولید ۱۶.۳۳ درصد سهم دارند. از شرکای اصلی تجاری این کشور می‌توان به ایالات متحده آمریکا، چین پاناما و روسیه اشاره کرد.

تولید ناخالص داخلی اکوادور

با استناد به آمار بانک جهانی، سرانه تولید ناخالص داخلی در اکوادور آخرین بار در سال ۲۰۲۱ معادل ۵۴۹۲.۴۹ دلار آمریکا ثبت شده است. تولید ناخالص داخلی سرانه در اکوادور معادل ۴۳ درصد از میانگین جهانی است. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۳، ۲.۲ درصد افزایش یابد. به بیانی ساده تولید ناخالص داخلی، حاصل مجموع ارزش کل کالاها و خدمات نهایی عرضه شده در یک کشور در طول یک بازه‌ی زمانی مشخص، که عمدتا به صورت یک سال محاسبه می‌شود،‌ است.

نرخ بیکاری در اکوادور

به گفته بانک مرکزی اکوادور، نرخ بیکاری در این کشور از ۵.۳۰ درصد در اکتبر ۲۰۲۲ به ۴.۷۰ درصد در ماه نوامبر کاهش یافته و با استناد به موسسه ملی آمار و سرشماری این کشور، در سال ۲۰۲۳ حداکثر نرخ ۵۷.۹۴ درصد و حداقل ۲۰.۲ درصد بود.

نرخ تورم در اکوادور

نرخ تورم سالانه در اکوادور از ۳.۷۴ درصد در ماه دسامبر ۲۰۲۲ به کمترین میزان خود در ۹ ماه اخیر، یعنی ۳.۱۲ درصد در ژانویه ۲۰۲۳ کاهش یافت که عمدتا به دلیل کاهش قیمت مواد غذایی و نوشیدنی‌های غیرالکلی بود.

صنعت اکوادور

بخش صنعتی کشور اکوادور در مراکز شهری متمرکز است، حدود ۷۰ درصد از بخش‌های تولیدی و غیر نفتی در شهرهای کیتو و گوایاکیل متمرکز شده است. قبل از سال ۱۹۹۰ بیشتر نفت اکوادور برای صادرات تولید می‌شد در حالی که بخش‌های غیر نفتی بر بازار داخلی متمرکز بودند.

نفت

نفت تقریبا ۴۰ درصد کالاهای صادراتی و یک چهارم درآمد مالیاتی کشور را تشکیل می‌دهد. در این کشور روزانه حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت تولید می‌شود که ۹۰ درصد آن برای صادرات است. با وجود حجم عظیم نفت تولیدی، اکوادور به عنوان یک تولیدکننده متوسط نفت در نظر گرفته‌می‌شود و در رتبه ۳۱ در تولید نفت و رتبه ۲۰ در ذخایر نفت جهان قرار دارد. تخمین زده می شود که این کشور حدود ۶.۵ میلیارد بشکه ذخایر نفت خام دارد.

عمده صادرات نفت از این کشور نفت خام سنگین (ناپو) و نفت خام متوسط سنگین (اورینتو) است. نفت تولید شده در اکوادور در مقایسه با ونزوئلا از درجه بهتری برخوردار است؛ اما هزینه ارسال آن به سواحل اقیانوس آرام از طریق رشته کوه‌های آند، هزینه صادرات آن را افزایش می‌دهد.

غذای فرآوری شده

صنایع غذایی فرآوری شده بزرگترین صنعت غیرنفتی در اکوادور است. این صنعت حدود ۵۵ درصد از صنعت غیرنفتی را به خود اختصاص داده و سالانه ۱.۸ میلیارد دلار تولید می‌کند. این صنعت ۸ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد.

بیشتر بخوانید: واردات از دبی با سرمایه کم

۲۱ درصد صنعت را فرآوری میگو تشکیل می‌دهد. گوشت ۱۸ درصد و ماهی ۱۶ درصد است. همچنین این صنعت شامل سایر خدمات جزئی مانند فرآوری و بسته‌بندی نوشیدنی، فرآوری شکر و صنایع قند و غلات است. میگو، ماهی تن و شکر بیشتر صادر می‌شود و سایر محصولات برای بازار داخلی تولید می‌شوند.

منسوجات

صنعت نساجی حدود ۱۵ درصد از صنایع غیرنفتی را تشکیل می‌دهد. این صنعت پس از فرآوری مواد غذایی دومین صنعت غیرنفتی بزرگ کشور است. به گفته دولت، بخش نساجی ۵۰۰۰۰ شغل مستقیم و حدود ۳۰۰۰۰۰ شغل غیر مستقیم دارد و یکی از قدیمی‌ترین صنایع کشور است.

صنعت نساجی تا دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک صنعت بومی‌سازی شده در نظر گرفته می‌شد که بر بازار داخلی متمرکز بود. اقتصاد در سال ۲۰۰۰ دلاری شد و در نتیجه صنعت رونق ناگهانی را تجربه کرد که تا به امروز هنوز فروکش نکرده است. از دیگر صنایع موفق اکوادور می‌توان به صنعت خودرو و متالوژی اشاره کرد.

سخن پایانی

اقتصاد اکوادور همانند کشورهای خاورمیانه به نفت متکی است و مانند اغلب کشورهای جهان سوم و سابقا مستعمره، هنوز در تکاپوی بیرون آمدن از چتر قدرت کشورهای پیشرفته‌تر می‌باشد؛ اما در سال‌های اخیر با آوردن صنایع جدید از وابستگی خود به نفت کاسته و در تلاش برای استقلال مالی از صنایع نفتی است.